VELİ MEKTUBU 1
Sevgili anne babalar,
Fedakarlık bir insanın başka insanları kendinden önce düşünmesi, başkalarını kendisine tercih etmesi anlamına gelen, yüce ruhlara yakışan en değerli erdemlerden birisidir. Fedakarlık sevgi ile olduğu kadar “olgunlaşma” ile ilgili de bir kavramdır. Olgun insanların fedakarlık katsayısı yüksektir.Çünkü onlar aslında başkası ya da fedakarlık diye bir kavram olmadığını, sarf ettiğimiz her türlü çabamızın sonuç itibarıyla bir gün mutlaka kat kat fazlasıyla bize döneceğini bilir ve daha özverili bir yaşam sürmek için motive olurlar.
Hayatta en fazla karşılığını gördüğümüz çabalarımız, karşılık beklemeksizin kendimizi arka plana alarak, bizden daha fazla ihtiyacı olanları kayırarak yaptıklarımızdır.Zaten fedakarlık olarak isimlendirdiğimiz çabamızdan bir karşılık bekliyorsak bu çabamızı ancak “ticaret” olarak tanımlayabiliriz. Bir şeyin fedakarlık kapsamına girmesi için özgür irade ile ve karşılıkbeklemeden yapılması şarttır. Karşımızdaki kişiyi minnet altına sokan bir fedakarlık anlayışı, hem yapanı, hem yapılanı olumsuz etkileyerek sonrasında aralarında büyük problemler yaşanmasına sebep olabilir. O yüzden fedakarlık yaptığımız zaman bunu hiç bir koşul koymaksızın içimizden gelerek, samimiyetle yapmalı, sonrasında unutmalıyız. Minnnettarlık kavramı kendisine iyilik yapılan kişi açısından olumlu bir kavramdır. Kişinin kendisine yapılan iyiliği, yardımı unutmaması anlamına gelir. Ancak fedakarlığı yapan kişinin minnettarlık beklentisi olduğu hissedilince bu erdem her iki taraf açısından taşınması zor, ağır bir yük haline gelebilir ve yapılan eylem de amacına ulaşmaz. (Devamı Değer Sandığı Kitabında…)
